Ana Sayfa
» MİMARLIK
» Mimarlar
MimarlarEcemi Nahçıvani (12. yüzyılın 20’li yılları – 12. yüzyılın sonu)
Ecemi Nahçivani Azerbaycan mimarlığının ünlülerinden, Nahçivan mimarlık ekolünün kurucusudur. Müellifi olduğu abideler üzerindeki kitabelerde kendisini Ebubekr oğlu Ecemi, Nahçivanlı mimar adlandırmıştır. Onun tasviri sanatı, mühendisliği mimarlıkla sentetik şekilde bir araya getirdiği açık şekilde görülmektedir. Şarkta büyük dahiler onu Şeyhül-mühendis (mühendislerin başçısı) adlandırmışlar.
Ecemi’nin sanatı 12. yüzyılda kudretli Azerbaycan Atabeyleri devletinin başkenti Nahçivan’la ilgili olmuştur. Ecemi’nin ilk bilinen eseri Yusif ibn Küseyir türbesidir. Nahçivan şehrinin merkezinde yerleşen ve halk arasında Atababa kümbeti adıyla bilinen bu türbe 1162 yılında inşa edilmiştir. Sadece Azerbaycan’da değil, İslam aleminde en yüksek ve ince kompozisyonlu türbelerinden sayılan Mömüne Hatun türbesini Ecemi 1186 yılında Nahçivan’ın batı bölgesinde inşa etmiştir.
Emireddin Mesud Nahçivani (XII esr)
Nahçivan mimarlık ekolü mensuplarındandır. Nahçivan’da Eldenizler sarayında yaşamıştır. Ecemi mimarlık üslubunun devamsısı olmuş, dini ve hatıra mimarlığının yanı sıra, içtimai binaların inşasında ve süslenmesinde yer almıştır. Muasırı Nizami Gencevi gibi Emireddin Mesud Nahçivani de yıldızların Yerdeki olaylara müdahalesi konusunda saray müneccimlerinin fikirlerini kabul etmemiştir. Müneccimlerin, atebeyi güya 40 gez (42 m) toprağı savuracak bir kasırganın kopacağına inandırmağa çalıştıklarında buna itiraz etmiştir. Tekzibinde haklı olan Emireddin Mesud Nahçivani bunu şiirle de ifade etmiştir. Bu bahis “Ecaib el-buldan” eserinde geçmektedir.
Ahmed ibn Eyyub el-Hafiz Nahçivani Nahçivan mimarlık ekolü tarzında abide ve binalar inşa ederek Nahçivan mimarlığının gelişmesinde önemli rol oynamıştır. Berde’deki tuğla makbere (1322) ve Baba makberesinin (14. yy.) mimarı Ahmed ibn Eyyub el-Hafiz’dir.
Kasım Bey Hacıbababeyov (1812-1874)
Parapet bağı (Fevvareler bağı), Nizami müzesi (1860), Araz sineması, Sahil (1860-1861), Sisiyanov parkı (1860), Vorontsov caddesi 1’de konut, (1870), Eğrı (Krivaya) caddesindeki konutlar (1870) Kasım Bey Hacıbababeyov’un çalışmalarıdır.
Sefihan Karabaği (1817-1910)
Mikayıl Hüseynov (1905-1989)
Mikayıl Elesker oğlu Hüseynov’un eserleri Bakü’de, Gence’de, Nahçivan’da, Şeki’de ve diğer bölgelerde kültürel ve yaşam binaları arasında yer almaktadır.
Davud Ahundov (1918-)
Devlet ödülüyle ödüllendirilmiş, Uluslararası Şark Akademisinin onursal üyesi Davud Ahundov Bakıda, Sumgayıt’ta, Ağdam’da, Mingeçevir’de ve diğer şehirlerde birçok binanın müellifidir.
Davud Ahundov İslam öncesi ve sonraki dönemde mimarlık abideleri konusunda bilimsel çalışmalar da yapmıştır.
Abbas Elesgerov (1937)
Azerbaycan Mimarlar İttifakı Yönetim Kurulu Başkanı, Azerbaycan’ın Emektar mimarıdır. O, “Bakıdevletlayihe Enstitünü yönetirken Güneşli, Kanlıgöl, Yeni Yasamal, Ahmedli, Sahil, Badamdar, Lökbatan böglerinin, Çin Halk Cumhuriyeti Bakü Büyükelçiliğinin binasının, Milli Parkın ana planının, Milli Meclis milletvekilleri için konutların projelerini vs. yönetmiştir. Bakı Şehir Ana Planının müelliflerinden biridir.
Gülçöhre Memmedova (1953)
Bilimsel çalışmalarını sürdüren G. Memmedova birçok uluslararası konferanslarda tebliğ sunmuş ve birçok uluslar arası projeleri yönetmiştir. O, Uluslararası Bilimler Akademisi Doğu Avrupa bölümünün ve Şark ülkeleri Uluslararası Mimarlık Akademisinin asil üyesidir. Şeki ilçesinde Kiş mabedinin, Gebele ilçesinde Nic mabedinin, Gah ilçesinde Gum bazilikasının onarımı, Bakü’de Şart MTK’nın 16 katlı yaşayış binası G. H. Memmedova’nın çalışmaları doğrultusunda yapılmıştır.
Rizvan Karabağlı (1956)
Rizvan Sarı oğlu Karabağlı Azerbaycan Mimarlar İttifakının üyesidir. Onun çalışmaları Füzuli ilçesinde Şehitler Anısına Abide kompleksi, Haydar Parkı, Hırdalan şehri mezarlığında Seyid Eşref makbere ve mimarlık kompleksi, ayrıca değişik yerlerde birçok konut inşa edilmiştir.
|