Təbriz xanlığı

XVIII əsrin ortalarında yaranıb. Xoy, Ərdəbil, Qaradağ, Sarab və Marağa xanlıqları və Urmiya gölü ilə həmsərhəd olub. Təbriz, Güney və Mərənd mahallarına bölünürdü. İlk vaxtlar Xalxal və Ərdəbil əyalətləri də Təbriz xanlığının tabeliyində olub. Digər xanlıqlara nisbətən daha zəif idi. 1780-ci ildə xanlığın fəaliyyətinə son qoyulub və onun ərazisi Xoy xanlığının tərkibində qatılıb.

Hakimiyyətdə olan xanlar:
1745-1780 Nəcəfqulu xan