Rübap

Mızrapla çalınan telli müzik aletidir. Orta çağda Azerbaycan’da çok kullanılmıştır. Nizami’nin, Nesimi’nin, Fuzuli’nin, S. E. Şirvani’nin ve birçok klasiklerin sanatında rübabın tasviri yer almıştır. 10. yüzyılda yaşamış ünlü âlim Farabi’ye göre, rübap bir Şark musiki çalgısıdır.  Orta Asya halkları arasında değişik türleri - “Kaşgar rübabı”, “Tacik rübabı” adlarıyla çok meşhurdur. 

18. yüzyıldan başlayarak rübap Azerbaycan’da neredeyse unutulmuş bir musiki çalgısıydı. Bugün 11. yüzyılda müzik medeniyeti tarihinde önemli konuma sahip olmuş rübap yeniden onarılarak seslendiriliyor. 

Rübap kendine özgü çanak ve uzun koldan oluşmaktadır. Çanak dut, ceviz veya fıstık, kol ise ceviz ağacından yapılıyor. Çanağın üzerine balık derisinden yahut öküz kalbinin perdesinden hazırlanmış örtü yapılıyor ve ipekten, yahut bağırsaktan iki çift ve bir tek tel bağlanıyor. Kolunda 18 perdesi vardır. Uzunluğu 910 mm, çanağının eni 210 mm, yüksekliği 80 mm’dir.

Diyapazonu büyük oktavın «si» sesinden ikinci oktavın «mi» sesine kadardır.